Կոմիտասի կեանքի գործը ես կը նմանեցնեմ հիմք գցելուն: Այդ հիմքը լուսեղեն է, ներդաշնակ եւ միաժամանակ ամուր խարսխուած հարազատ հողին: Հիրաւի, դրա համար էլ հէնց վերնաշենքը այդքան գեղեցիկ ու հաստատուն եղաւ: Հասունացաւ, առնականացաւ ազգային կոմպոզիտորական դպրոցը, ստեղծուեցին հայկական օպերաներ, սիմֆոնիաներ, բալետներ, օրատորիաներ, կամերային երկեր:
Արամ
(
Read more... )